Zondagmiddag, t-shirt, zonnebril, versnapering in de hand en met laptop op schoot zit ik in onze achtertuin. De zon voel ik op mijn gezicht, de thermometer schiet richting de 20 graden. Heerlijk, ik trek weer in de plooi. Het is duidelijk, ik ben gemaakt voor zon en warmte.
Hoe anders was het een week geleden met winter wonderland taferelen in de sneeuw en schaatspret op dichtgevroren meren en plassen. In het Brabantse land zag je nog een verdwaalde die-hard carnavalfan in vol ornaat verkleed op de schaats of zwalkend over straat in zijn eigen carnavalsbubbel.
Winterpret, schaatsfestijn, blije gezichten (eindelijk, iedereen kan het wel) even geen gezeur, frustraties, maar enthousiasme, vrolijkheid, vriendelijkheid. Gelukkig ergens heeft Nederland dit nog!
Winterdip
Naast een ijzig koufront is daar helaas ook de toenemende collectieve depressie, burn-out, de uitzichtloosheid waar veel mensen moeite mee hebben. Hoe lang hou je het vol? Wanneer komt er een einde aan? Wat gaat er gebeuren als ‘we’ weer open gaan? Dat corona iets los maakt in mensen, een psychologische knop aanzet of juist helemaal uitschakelt, wordt steeds zichtbaarder en voelbaar.
Naast de kookgekken, puzzelfanaten, wandelaars zijn er opeens overal ‘winterdippers’, icemen in spe te vinden. Met verbazing kijk ik naar de mensen die met dit barre winterweer het liefst collectief gaan ‘dippen’. Een verfrissende duik in de zee, een meer of in het zelf uitgehakte wak. Waar komt dit ineens vandaan? Een corona uitwerking? Prima als je je er lekker bij voelt, vooral doen zou ik zeggen, maar waarom dit zo nodig ook delen op LinkedIn? Om te laten zien aan je werkgever dat je fit en gezond bezig bent? En dan ook een vaag onderschrift over leiderschapskwaliteiten, hoezo? Ik hoef niet het middle age lichaam van Hollandse kaaskop in ultra mini speedo te zien die ongemakkelijk in een ijswak springt (met uitzondering van de torso’s van topsporters onder ons). Ineens kijk je toch anders naar je manager tijdens een functioneringsgesprek of wordt dit het nieuw teambuildingsuitje van 2021?
Naast de ‘spring-in-het-ijswater-fans’ zijn er ook opvallend veel hardlopers gespot in korte broek, het is meer een flodderende lange voetbalbroek en t-shirt met korte mouw, op de gebaande hardlooproutes. Als je nu al met temperaturen ver onder het vriespunt in luchtig outfit rent, wat doe je dan aan wanneer het straks 30 graden is? Een ultra kort broekje met crop top? Ik kijk nu al uit naar de zomer en laat me graag verrassen.
Begrijp me niet verkeerd, ik juich het toe dat mensen een beetje bewuster zijn over de impact van een bepaalde levensstijl, aandacht hebben voor de eigen gezondheid. ‘Take care of yourself, before you can take care of others‘ is de bekende uitspraak. Zorg, help en denk vooral ook aan de ander. Laten we dat ook zo volhouden. Zeker in tijden van deze pandemie is een gezonde levensstijl van levensbelang.
Lentekriebels
De winterjassen, wollen vesten, handschoenen, oma’s gebreide sokken zijn ingewisseld voor de bonte lente garderobe. Er is weer genoeg te zien komende dagen. Het is een kleine stap van koude winter rillingen naar lentekriebels. Nu staan die bij mij al een tijdje in de startblokken. Kunnen we dan gelijk door naar rokjesdag of is het shock effect van lange blote benen te groot? Dames wees voorbereid komende periode! De lente stroomt al door mijn aderen. Ik kan niet wachten, kom maar door met die lentezon en gooi dan ook die terrassen open alstublieft!
#winterdip | #lentekriebels | #endoor