Ik stam nog uit het pre historische kroegtijdperk, waarbij je ongedwongen zonder beperkingen, zonder mondkapje, desinfecteergel of vaccinatiebewijs van kroeg naar kroeg ging voor een leuke avond vertier. En dat ook nog gewoon met just out of bed hair hoofd, zonder gestylde catwalk kleding, maar bezweet na een hockeywedstrijd doorrijden naar de stad voor een drankje was helemaal niet raar. Als single is de kroeg een ontmoetingsplek, een soort verlengde huiskamer, maar hoe gaat dat in de social distancing maatschappij van nu? Hoe doe je dat in coronatijd nu de horeca nog steeds dicht is en zonnige terrassen gesloten? Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. En laat er nu net een single zijn in onze familie inner circle.

In plaats van ‘zullen we een wijntje doen?’ (let vooral op het verklein woordje, is dit het nieuwe Netflix & Chill?) is het gezellig wandelen of een ommetje maken via de gelijknamige app, je moet natuurlijk wel de score vastleggen zodat iedereen weer op de hoogte is. Helemaal nuchter zonder een alcoholische versnapering direct serieus aan de wandel? Thuis afspreken is een no go lijkt mij of ben ik nu de ouderwets overbezorgde, beschermende zus?

Let’s swipe
Hoe ga je op zoek naar een date? In de vroege ochtend op nuchtere maag met een kop koffie in de hand? of even snel swipen in de rij bij de bakker? Een avondje op de bank met een glas wijn in je hand en in de andere de telefoon? Nou gewoon aan het begin van de middag kijk ik mee over de schouder, Nee natuurlijk niet! Laat mij maar even kijken, het gevoel krijgen. Huh?, die ken ik, maar die is geen single. Ik krijg al een goede indruk van de inner circle…

Het begint al bij de persoonlijke omschrijvingen, hoe zet je jezelf in de etalage als sporter a la type zeiler, golfer, fitnessguru of sta je liever op de curlingbaan, ben je een puzzelgenie (denk dat dit is toegenomen in coronatijd), luxepaardje, fashionista of het work hard play hard type aangevuld met de tekst ‘ik ga lekker op foute hitjes’. Het ik-ben-lid-van-een-hobby gehalte is ruimschoots aanwezig.
En dan heb ik het nog niet eens over de bijbehorende foto’s zoals poserend met de veelvuldig aanwezige vis, met zonnebril, met surfplank als een Australische beachboy en iets te opzichtige buik-inhouden-pose met op de achtergrond de Hollandse meren, zwoel kijkend in de camera, gezellig de handjes in de lucht, omringd door vrienden (om wie gaat het nu precies? Is het een spelletje hide & seek?) met een fles wijn of champagne in de hand en niet te vergeten in lycra wielrenbroek achter een glimmende nieuwe racefiets. Kleine tip: let ook op de achtergrond.
Het voelt misschien nog wel meer een vleeskeuring dan wanneer je op een terras de voorbijlopende mensen bekijkt (doet stiekem iedereen toch?). De beschrijving doet er niet toe, op basis van foto’s wordt een beeld gevormd, in een hokje geplaatst en hup weer weggeswiped.

Is een Clubhouse, Voice of Singles niet iets? Geen gezicht, geen beeld maar alleen een stem, een goed gesprek, geen oordeel over het uiterlijk? Alleen een stem met misschien een accent…Of hoe zou het zijn als je de swipe&like mogelijkheid toepast op straat, op kantoor. Met ochtendhumeur sta je bij de coffeecorner met smart te wachten op je hoognodige dampende cappuccino om de ochtend door te komen, staat daar die ene collega (geef maar toe bij iedereen popt er wel direct een naam op). Hup swipe! Ongegeneerd swipe je iemand aan de kant op straat of in de kroeg, waar je voorheen nog een awkward conversatie kon hebben of de hulp van je reddende engel, je vriendin, moest inschalen, is 1 snelle beweging voldoende. Het wordt dan een bijzondere (saaie) avond.

Ouderwets naar het terras?
Digitale mogelijkheden zijn niet meer weg te denken, op vele manieren staan we 24 uur per dag in verbinding met elkaar. Ondanks alle creatieve online mogelijkheden nu en in de toekomst, kijk ik met smart uit naar de onverwachtse, onvergetelijke, misschien soms ongemakkelijke gesprekken op een zonnige terras. Hou nog even vol.

#swipe | #conversationstarter | #like | #yourstory