Hello goodmorning
In KL hebben we geen auto. Eigenlijk ook niet nodig. Manlief fietst, zoals een Hollander doet, naar zijn werk en ik heb mijn lange stelten om rond te rennen of neem de Grab. Mijn taxiritten crossend door KL leveren altijd boeiende, grappige soms vreemde gesprekken op.
Een onderdeel van de taxi’s zijn de kleedjes, gekke kussentjes, slingers, of andere attributen waarmee je een kijkje krijgt in de belevingswereld van de chauffeur en een deel van zijn of haar identiteit prijs geeft. Vergeet vooral één essentieel onderdeel niet van de taxi beleving: de muziek. Soms heb ik de hoofdprijs te pakken en ontvang ik gratis een vals zingende, neuriënde taxichauffeur. En wat is dat toch met Aziaten en de voorkeur voor zoetsappige jaren 80 muziek? Het ergste is eigenlijk nog dat ik het ook allemaal kan meezingen… Sporadisch schalt Coldplay, Ed Sheeran of Tiesto (voel ik me toch even thuis) uit de speakers.

Where are you from?
Zodra ik een taxi in stap, is altijd de 1e vraag ‘Where are you from?’ Zo ook deze keer. Alleen direct gevolgd door vraag twee: ‘Do you have a job?’. Toch iets aarzelend komt er over mijn lippen ‘No, I don’t have job… at the moment’.
De Indiase taxidriver die blijkbaar een super voelspriet heeft, zegt vriendelijk ‘Oh you don’t have to say that. Say it like: I am enjoying my life at the moment’. Deze man bracht de brede glimlach terug op mijn gezicht. #hetismaarhoejekijkt

Wednesday
Op de woensdagavond is het altijd raak. Zodra ik in mijn te roze hockey outfit op de achterbank neerplof hoor ik ‘You represent the national team?’ Wat een tenue al niet kan doen. ‘Oh I am a hockey player too. I played for the Malaysian National team under 21 when I was young‘. When I was young?? Ik kijk verbaasd naar de ‘babyface’ achter het stuur. Vervolgens kletsen we over de veranderingen in het spel, de regels, techniek en dan komt de vraag: ‘How old are you, 24 years old? Ik kan mijn lachen niet in houden. Laat dat licht maar even uit en laat deze jonge taxidriver in deze waan. Mijn compliment van de dag is binnen. Let’s play hockey!

Na de hockey training sta ik te wachten op de taxi. De chauffeur belt mij: ‘You’ are wearing red clothes?’ Wat is dit nu weer voor vraag. Serieus antwoord ik ook nog: ‘No it’s pink’. Deze vraag wordt nog twee keer herhaald en twee keer geef ik exact hetzelfde antwoord. Wanneer ik instap kijkt de chauffeur mij indringend aan en stelt nog een keer dezelfde vraag, maar nu met de uitleg dat hij vorige keer klachten had gehad van een passagier over zijn achterbank. Op dat moment valt het kwartje pas. ‘Are you wearing WET clothes’. Ik stel hem gerust en stap vervolgens met een bezweet shirt zijn taxi in.

En dan heb ik ook nog taxiritten waarbij de chauffeur:

• een belangrijke voetbalwedstrijd kijkt tijdens het rijden op één van zijn drie geïnstalleerde telefoons op het dashboard.
• op zijn blote voeten rijdt (als ik ergens niet tegen kan zijn het voeten), gelukkig hangt zijn auto vol luchtverfrissers.
• zich op voorhand excuseert dat hij zoveel praat.
• marketingadvies geeft over de moslims als doelgroep in KL
• ook nog leraar is en tussen neus en lippen door mij een aanbieding doet voor een functie als leraar.
• een enorme lang snorhaar uit een moedervloek heeft groeien en mijn ogen er steeds naar toe worden getrokken. Ik kan niet anders dan gebiologeerd er naar kijken.
• een auto heeft met een mega grote scheur in zijn voorruit. ‘Oh a monkey fell from the tree’. Tuurlijk, kan allemaal in KL.
• zenuwachtig is ‘My wife is in labor in hospital at the moment’ Ik voel me heel erg bezwaarlijk dat ik nu achterin zit, ookal is het maar voor een ritje van minder dan 10 minuten.

#goedgesprek | #hello | #useyourimagination