Oktober wordt gezien als de start van het regenseizoen in Maleisië. Ik vind het nog wel meevallen met af en toe een heftige bui. Al is er op die mooie vrijdagochtend begin oktober niets van te merken. s’ochtends voel ik de kracht van de zonnestralen al branden op mijn huid. Rennend door het KLCC park valt mijn oog op een vriendelijk kijkende dame in sportkleding met een mooi carnavalesk hoedje schuin op haar hoofd. Ze staat staat duidelijk ergens op te wachten. Misschien een feestje op de vroege ochtend? Na een paar honderd meter kom ik een wandelgroepje tegen bestaande uit voornamelijk vrouwen en twee heren. In sportkleding én mooi uitgedost. Zou het een vrijgezellen feestje zijn?. Wanneer ik deze wandelaars (inclusief dame met carnavalesk hoedje) nog een keer tegenkom, realiseer ik mij dat het geen feestje is maar een ‘walk’ voor het goede doel: breast-cancer awareness. Het is pinktober. Ik vond de pink dresscode al zo leuk…

Op kantoor, in de ‘mall’, overal
Vanaf dat moment zie ik overal initiatieven voor pink walks, promoties in winkels, workshops, advertenties in de Grab, speciale menu’s in restaurants (wie wil er nu niet een pink hamburger?), radio uitzendingen etc.. Niet alleen in de retailbusiness wordt er door middel van campagnes en promoties aandacht geschonken aan pinktober ook op kantoor en in winkelcentra worden informatiesessies gehouden.
Bij diverse bedrijven is er een ‘cancer awareness day’. Het programma is er opgericht om het bewustzijn te vergroten dat een vroege waarneming van groot belang is bij het overleven van borstkanker. Er heerst nog een houding van ‘gezondheid is iets vanzelfsprekends en mij zal het niet overkomen’ mentaliteit. Ook het bedrijf van manlief doet mee aan het programma. De aanwezige arts geeft uitleg over een gezonde levensstijl, waar je op moet letten, hoe zelf onderzoek te doen. En soms kan er direct een check uitgevoerd worden.

Ook in één van de vele ‘malls’ komt het roze decor je tegemoet. Een vriendelijke man gehuld in een roze polo legt aan de nieuwsgierige dames (en sporadische heer) tot in detail uit waar op te letten en wat je zelf kan doen. Met nieuwsgierige verlegenheid luisteren ze naar de jongeman en kijken naar de uitgestalde voorbeelden. Met behulp van attributen worden alle vormen van de ziekte weergegeven. Van borsten met knobbels, prostaat, eierstokken en baarmoeder. De potjes met sigaretten, zwarte longen en teer moeten mensen laten inzien wat de gevolgen zijn voor je longen. Dit ben ik nog niet tegengekomen in de Albert Heijn of Bijenkorf in Nederland. Daarnaast kan je ook nog je weelderige haarlokken doneren en de speciale pink ribbon sieraden kopen.

Pink afternoon tea
Ik ben helemaal niet van deze zoete middagen, behalve dan die ene keer in Amsterdam vlak voor mijn verhuizing naar KL. Of vandaag Frans, de beste gastheer, wordt overtroffen is nog even de vraag. Bij de oprit van het luxe hotel stoppen we voor de slagboom. Met speciale detectie spiegels screenen de beveiligers de onderkant van onze taxi. De kofferbak wordt ook opengemaakt. Na het sein ‘veilig’ vervolgen we onze weg. De jonge taxichauffeur kijkt mij aan met een mix van verbazing en opwinding. ‘This is a new experience!’. Bij de ingang van het hotel staat de volgende check al klaar. Alsof je in het vliegtuig stapt. Handtas door de check en ikzelf door de bodyscan. ‘Standard procedure ma’am’ legt de vriendelijk bewaker mij uit. Dan realiseer ik mij weer waarom. Voor een seconde voel ik mijn onbezonnenheid even wegtrekken.
In de lounge zitten in een hoekje vier dames gekleed in sjieke Maleisische kledij volop te kletsen en te lachen. Naast ons zitten 2 Aziatische poppetjes van ‘meisjes’ in designer broekpak, Chanel tasje netjes geïnstalleerd een uur lang foto’s te maken. Van elkaar en de taartjes. Verderop zie ik twee oudere Indiase heren, iets onderuitgezakt zichtbaar te genieten van de zoete versnaperingen. Als je dan toch een afternoon tea gaat proberen, boek dan een Pink Afternoon Tea en steun het goede doel. Pink isn’t just a colour.

#pinktober | #KLlife | #sweets