De liefste
Het is 30 december 2018. Voorzichtig doe ik de deur open van haar kamer. Ik kijk naar een lieve, broze vrouw achter een rollator, sjiek aangekleed met bijpassende sieraden. Bij het piepen van de deur kijkt ze met een schuin hoofd opzij. En dan ziet ze mij, een blik van herkenning en tranen biggelen over haar grote brede glimlach.
In het restaurant kletsen en communiceren we met onze ogen, handen of het notitieblokje. ‘Wat een mooi jonkie’ schrijft ze met haar mooie gerimpelde handen als ze naar Mees kijkt. ‘Het was een bewogen jaar he? Hoe lang blijf je nog in Nederland? Als ik zeg dat we tien januari weer teruggaan naar KL schrijft ze dit op en onderstreept het nog eens extra, gevolgd door ‘Waar zijn jullie liever Holland of Maleisië? 

Mijn oma

• was scherp, positief en bij de tijd
• hield wel van een grapje en kon heel hard lachen
• had het altijd over een puutje 
• maakte van logeren een feestje
• had altijd een snoeptrommel klaar staan
• keek naar sport van tennis, schaatsen tot voetbal. ‘Die Ronaldo gaat ook maar om alles liggen, dat is toch niks…’ 
• hield van mooie sieraden en kleding. ‘Kijk, maar even in mijn kamer, wat vind je van mijn nieuwe setje? of ‘Oh wat heb je weer een mooie belletjes in je oren en armbandjes om’. De liefde voor sieraden, of het nu geknutselde armbandjes zijn of van zilver of goud, heb ik vast van haar)
• bakte de lekkerste poffert (mij is het nooit gelukt)
• had altijd een pan soep met ballen klaar staan of een gebakje bij de koffie
• was lid van een hobby, ze had haar eigen bowlingbal
• luisterde naar Andre Rieu
• hield wel van een feestje en deed gerust mee met de polonaise
• was een stadjer, woonde tot haar 96e op zichzelf midden in de stad, achter de universiteit in een gezellige straat met hippe koffietentjes
• dronk haar koffie in de zon op het terras in de stad
• was de liefste

Laatste kus
Aan het einde van onze lunch zeg ik ‘Kom oma, we brengen je weer naar boven, dan kan je lekker slapen’. Ik voel twee warme handen om mijn hand geklemd. Terwijl tranen over onze wangen rollen en we tegelijk heel hard lachen, kijken we elkaar aan. ‘In de zomer zijn we weer in Nederland’ hoor ik mezelf zeggen. Langer dan anders kijken we in elkaars ogen, even voelt het alsof we allebei hetzelfde denken. Is dit het moment? Met een stevige omhelzing, een kus op mijn voorhoofd en ontelbare luchtkussen nemen we afscheid. Wat had ik je graag nog een kus willen geven deze zomer. Mijn oma is een laiverd.
– KUS –

 #deliefste | #kus | #5juli19 | #vierhetleven