let’s play…

Music & memories
Op een mooie zomeravond sta ik in Breda, de avondzon voel ik branden op mijn gezicht net als mijn glimlach die niet weg te krijgen is. Puntzak friet in mijn hand en in de andere een biertje. ‘Zoutelande’ knalt uit de speakers van het podium waar Bløf optreedt. ‘Ik ben blij dat je hier bent, blij dat je hier bent’ ik kan niet anders dan keihard meeblèren. ‘Zoutelande’ staat voor de zomer van 2018, die ene zomer werd een hele lange mooie onvergetelijke hete zomer met een gouden randje.

Let’s play piano
Thuis was er altijd muziek, via de radio, CD, het gepingel op de piano of gitaar. Op achttienjarige leeftijd verhuisde ik voor mijn studie van Groningen naar het Bourgondische Brabant. Stiekem had ik in de auto een cassettebandje (ja, ik stam nog uit deze tijd) achtergelaten met muziek. Van Madonna, U2, Guns N’ Roses, Wham, Withney Houston tot aan zelfs kinderen voor kinderen en nog veel meer. Och als ik had geweten dat mijn mam vele ochtenden met mascara tot op haar knieën (ik heb het niet van een vreemde) naar haar werk reed. Sporadisch maakte ik nog de ‘wereldreis’ naar het hoge Noorden. ‘Als ik ’s ochtends Fur Elise, Billy Jean en wat ander gepingel op de piano hoor, weet ik dat je weer thuis bent’. Alleen voordat ik piano mocht spelen (al heb ik even getwijfeld over saxofoon vanwege Candy) moest ik eerst op blokfluitles. Wie deze stomme regel ooit bedacht heeft?

Met een manlief die een groot gedeelte van zijn studietijd (en nog lang daarna) in de muziekwereld heeft doorgebracht, met internationale bands en DJ’s op het podium in plaats van de collegebanken, is muziek niet weg te denken. Het is er altijd en overal. Muziek is emotie. Emoties van blijheid, verdriet, boosheid, het roept herinneringen op. Ik kan heel blij worden van muziek, keihard vals meezingen, opeens achterlijk gaan dansen of spontaan een traantje laten.

Fix you – Coldplay
De laatste jaren dat ik veelvuldig naar het ziekenhuis in België reed, was steevast met Coldplay. Zeker op de terugweg na slecht nieuws of weer die onzekerheid met emoties die alle kanten op gaan, totaal niet gecontroleerd. Eén keer zo erg dat ik ‘gewoon’ keihard op mijn voorligger knal en pas veel later realiseer wat ik heb gedaan. Later volgden Viva la Vida (daar gaat het tenslotte om) Sky full of stars. Het gehele Coldplay repertoire staat altijd in mijn favorieten

Zoutelande – Bløf
Dit hoort bij de onvergetelijke zomer van 2018. Ik was net gestopt met werken om voorbereiding te treffen voor onze KL verhuizing en genoot ook van de heerlijke stranddagen langs de Nederlandse kust van Zandvoort, Wassenaar, Katwijk tot Hoek van Holland. Waar en wanneer mijn vriendin en ik ook reden, zelfs vijf maanden later die keer in december om uit te waaien op het strand, altijd was dit nummer te horen op de radio.

Una Mattina – Ludovico Einaudi
In de tijd dat ik zwanger was van Mees heb ik vaak mijn telefoon met deze muziek op mijn buik afgespeeld. Later was dit nummer het redmiddel. Bij het horen van de eerste noten werd de kleine stuiterbal heel rustig en relaxt.

En dan is er nog Adele – Air – Anouk – U2 – George Michael – Eddie Vedder (Just breathe) – Sarah Bettens (of tegenwoordig Sam) – Snow Patrol – Keane – Robbie Williams – Gare du Nord – John Mayer – David Gray – Tracy Chapman – Nederlandse DJ’s – ABBA & Anita Meijer voor de foute uurtjes en in KL mogen Guus – Marco – Hazes zeker niet ontbreken en heel, heel veel andere muziek.

Each memory has a soundtrack of it’s own
Als mijn mam ‘I wanna go home’ stuurt, weet ik al in welke stemming ze is. Of als ik ‘Zoutelande’ ontvang, weet ik ook genoeg. Wat is jouw mooiste muziek herinnering? Laat het weten. Behind every favourite song is an untold story.
En als ik de gekke quizzen mag geloven….