Waar het Zuiden bijkomt van de carnaval, het feest van zotheid, uitbundigheid en rollend de vastenperiode tegemoet gaat terug naar het ‘normale leven’, is er een hele andere polonaise aan de gang richting de Europese wintersportgebieden. Een week op de latten is voor mij puur geluk, van ’s ochtends vroeg tot einde dag roetsjen naar beneden, zon op je gezicht afgewisseld met af en toe een sneeuwvlokje die blijft plakken op je wang.

Bont gezelschap
Tijdens het skiën is er genoeg te zien, van de magische uitzichten op de hoogste top van de berg tot het uitzicht van de medemens, die in allerlei pluimage voorbij skiën:

• Het ervaren mij-maak-je-niet-gek stelletje op leeftijd. Relaxt met bijbehorend (slakken)tempo bewegen ze zich in de wachtrij voor de lift, dit tempo zetten ze voort op de piste.
• De hitsige jonge fransoos die zo snel mogelijk zijn ski’s in de sneeuw laat snijden van de zwarte piste, nog even nonchalant een pirouette draait en met een golf van sneeuw al remmend tot stilstand komt aan de rand van de afgrond, zijn manier om aandacht te vragen van de giechelde franse meisjes verderop.
• De narcistische ‘attention’ schreeuwende gemiddelde skiër, gevolgd door het geluid van tegen elkaar aan tikkende skistokken, zijn sein om hem vooral te volgen.
• De iets te gezette man met corpulente buik naar voren uitstekend, waarbij zijn rits flink op spanning staat en elk moment kan open springen
• Engelsen; met de hele familie, de jongeren die met bleke smoeltjes van de kater onbehouwen de berg af suizen, de oudere kalende vrienden die doen alsof ze hun wilde haren nog hebben.
• De snowboarders die je al van verre op de piste ziet liggen, de mooiste trucs laten zien in het funpark of zich een weg banen door onontgonnen pistes tussen de bomen.
• De groepjes scholieren met rugzak en speaker, waaruit Italiaanse, Franse chansons galmen met een up tempo beat van deze tijd.
• Het jeugd skiteam met strakke racepakken, bescherming, dito skistokken, die bij het horen van het piepje loodrecht de berg af gaan richting het 1e poortje.
• De man op leeftijd in een jaren tachtig roze met paars skipak die heel beheerst de moeilijkste pistes bedwingt.
• De vrouw in compleet gestyled outfit inclusief nep bontkraag en glitters in de pizzapunt naar beneden schuift.
• De toerskiërs die bepakt en bezakt met latten onder de berg oplopen naar de top.
• En niet te vergeten de club van skileraren. Een glimlach tovert op mijn gezicht bij het zien van een klein meisje, (3 a 4 jaar) die gezellig kletsend met de skileraar de berg af zingt, danst en springt op de ski’s.

Happiness on top of a mountain
Luxe lunch of een bammetje uit het vuistje? Nog een bonte verzameling tijdens de koffiebreak of lunch. Het ‘gezellige’ stel dat in een ongemakkelijke stilte tegen over elkaar zit, of zou het een 1e ski tinderdate zijn, red-onze-relatie vakantie of hun manier van liefde naar elkaar tonen? Het groepje vrienden waar de alcohol rijkelijk de tafel vult en iedereen slurpend door een rietje de aperol spritz naar binnen laat glijden en dat om 10:30 uur. Op de top van de berg het zelfgesmeerde bammetje oppeuzelen in de glinsterende zon. De epicurische lunch inclusief bijbehorende wijn verorberen of wat te denken van oesters met champagne, een fruit de mer zomaar uit het vuistje onderaan de piste alsof je je waant aan de Zuid Franse kus. Het bubbelende fondue pannetje van drie verschillende Zwitserse kazen, die aan de lopende band ergens op een tafel wordt geplaatst. En niet vergeten de beste cappuccino op de top is toch wel het geluksmoment van de ochtend.

Wat een luxe besef ik mij elke keer weer na de 1e sporen op de piste in de vroege ochtend, even nergens aan denken. Wat wordt het volgend jaar? De polonaise in het Kielegat of op de piste?

#skiing | #happiness | #ontopofthemountain