De laatste week was er weer 1 vraag die de gemoederen bezig hield onder de rivieren. ‘Ga jij ook weer carnavallen dit jaar?’ Aan de vraagstelling alleen al is duidelijk dat er maar 1 antwoord verwacht wordt. Na twee jaar lockdowns, social distancing, quarantaine is iedereen weer toe aan losgelaten te worden. En even voor alle duidelijkheid, carnaval is geen vrijbrief dat alles mag om naar de billen of voorgevel van uw hossende buurvrouw te grijpen in de kroeg. Dus gewoon die ‘hendjes de lucht in’

Hossen maar weer
Dit jaar is er geen optocht op carnavals maandag, maar dat mag de pret niet drukken in het Kielegat. De grote markt is nog steeds goed voor het gebroederlijk hossen met zijn allen, in de rij staan voor leutpenningen of aansluiten in de toilet-rij-poloniase. Waar Zuid-Nederland zich onderdompelt in het carnavalsgedruis aanschouwen sommige Noordelingen (met uitzondering van een paar dorpen) deze zotte zuiderlingen met grote verbazing of zelfs walging Het is wel duidelijk dat naast de friet-patat discussie ook het carnaval Nederland verdeeld. Op voorhand hebben een aantal steden en dorpen zelfs een ‘persbericht’ er aan gewijd dat ze dit jaar toch nog liever geen randstedelingen ontvangen die de provinciegrens oversteken.
Samen met onze (zuider)buren staat ook nog een deel van de Nederlanders in de polonaise file, met volgeladen achterbak naar de besneeuwde bergtoppen van de Alpen. Om eenmaal op bestemming in eenzelfde polonaise aan te sluiten in de rij voor de liften, was het nu met of zonder mondmasker? Ook hier lijkt het alsof er niets (meer) aan de hand is.

Polonaise van angst
Er kan geen groter contrast bestaan van hossende, lallende Bourgondiërs, vakantievierende wintersporters en dat aan de andere kant van Europa een polonaise plaatsvindt van totaal andere orde. Van ouders met hun kostbaarste bezit in pyjama op de achterbank, misschien nog net een tasje met belangrijke items in de auto gepropt, al rijdend in een eindeloos lange file op weg naar een schuilkelder of naar een onbekende bestemming ergens waar ze veilig zijn. Waar ga je in zo’n situatie naartoe? Hartverscheurende beelden van uit elkaar getrokken families brengt ook het opvoeden naar een heel ander level. Hoe ga jij hier mee om? Jeugdjournaal is bijna elke avond vaste prik, daar wordt heel wat uitgelegd over de huidige situatie. Deze dagen staat een klein achtjarig radartje vol aan. ‘Mam, wij wonen toch in Europa?, Kan het hier ook oorlog worden? En waarom is er nu oorlog? Opeens heb ik gesprekken met een achtjarig jochie, die ik liever niet had willen voeren en eerlijk gezegd soms ook even het antwoord niet weet.

Verbroedering
Wordt het na deze carnavalsweek, skisafari’s en masse weer thuiswerken met zijn allen in quarantaine? En bieden we de helpende hand aan onze medemens waar het kan? Het Zuiden gaat nog even door met het carnavalsfeest. Het is tenslotte een feest van verbroedering waarbij je samen het leven viert en de zorgen even voor morgen zijn. Zal dit ook gaan gelden voor de andere kant van Europa?

#polonaise | #love | #takecareofeachother