De week is begonnen
De Kinderboekenweek is in volle gang. Ik heb altijd de gewoonte om extra boeken voor Mees te kopen. Zo ook deze week. Bij de ingang van de boekwinkel wacht ik in de regen. Een grote groep kleuters loopt met rode wangen van opwinding en enthousiasme, hand in hand de lokale boekwinkel uit. De toekomstige boekenwurm loopt er vast tussen. Van huis uit heb ik het lezen al vroeg meegekregen. Altijd naar de bibliotheek om de leukste, spannendste boeken mee te nemen.
Ook Mees is het lezen met de paplepel ingegeven. De Mees-mama-voorlees-momenten zo vlak voor het slapen gaan is een standaard onderdeel van het bedritueel. Je kan mij geen groter plezier doen. Samen liggen we op bed, bedekt door alle knuffels en kruipen weg in het fantasie verhaal. Soms verzin ik er zelf van alles bij, alleen onthou ik het niet altijd. ‘Mam, zo gaat het verhaal niet, vorige keer vertelde je het anders’.

Als de zoemer gaat…
Na school vertelt Mees enthousiast dat de boekenweek is begonnen. ‘Alleen hebben we geen library in de klas, maar wel een kast met boeken en een soort van ‘reading buddy’. In KL was het 1 a 2 keer per week ‘library day’. Met de hele klas naar de schoolbibliotheek om zelf 3 boeken uit te zoeken om thuis te lezen. En elke dag uit de klassenbieb een boek meenemen om te leren lezen. De ‘reading buddy’s’ waren middle school leerlingen die op speciale dagen kwamen helpen en luisteren hoe Mees voorleest.

Na 2 jaar les in het Engels (en een beetje Spaans) is het wennen te leren en lezen in het Nederlands. Gelukkig zijn daar de extra spellingsoefeningen van school. Nu we toch nog in de homeschooling modus zitten, we gaan wel even door. Het is een programma om te leren spellen, een soort online woorden dictee. Wanneer ik een zoemer hoor, denk aan het geluid à la een rood X factor kruis, nog geen seconde later gevolgd door en bozige stem ‘NEE!, ik wil het niet, ik wil niet nog een rode, ik vind het stom!’. De zoemer is nou ook niet echt positief of motiverend. Even een korte uitleg: Wanneer het gesproken woord na 2x proberen, en dus 2x de irritante zoemer, foutief is gespeld volgt een rood bolletje. Een jochie wil geen fouten maken, alleen best lastig met twee verschillende talen. Zeker wanneer de klanken in het Nederlands net even anders zijn. Bij de ‘e’ spelt Mees standaard de ‘a’ of de verwarring met de ‘i’ en de ‘e’ of ‘j’ en ‘y’ is snel gemaakt. Dus wéér die zoemer.

En toen? Wij lezen nog even door
‘Mam, wist je dat veel kinderen niet meer goed kunnen lezen?’ Die avond is het totaal geen moeite om samen te leren lezen. De Mees-mama-lees moment worden alleen steeds langer. Mees trapt af met zijn leeskunsten, daarna is het mijn beurt met een Nederlands boek, Dummie de mummie is favoriet deze keer, om af te sluiten met een Engelstalig boek. Tow-Truck Pluck, oftewel Pluk van de Petteflet en het arsenaal van Roald Dahl komt voorbij. De kleine stuiterbal luistert terwijl hij koppeltje duikelt of op zijn hoofd staat met zijn slungel benen tegen de muur. Denk nou niet dat hij niet luistert. Wanneer ik iets vraag over het verhaal krijg ik snel het juiste antwoord ‘Ik hoor je heus wel, wil je nu doorlezen?’ Wij gaan even door zonder zoemer deze keer.

#lezenisleuk | #kinderboekenweek | #useyourimagination