Nieuwe start

Na een zomerstop begint het toch weer te kriebelen om af en toe een blog de ether in te slingeren, mijn vingers beginnen al ritmisch te tikken op mijn laptop om mijn hersenspinsels te verwoorden. Noem het therapeutisch van je af schrijven of lekker creatief bezig zijn. September schijnt sowieso een maand te zijn voor een nieuwe start. `Vakantie is voorbij, scholen gaan weer beginnen, een nieuw hoofdstuk staat voor de deur.

Vrijheid = vakantie
‘Gaan jullie nog op vakantie?’ Huh? Lief bedoeld, maar deze vraag begrijp ik niet helemaal. Volgens mij waaiert er een gezellig coronavirus door de lucht die zeker niet met vakantie is, daarnaast zijn we net terug en proberen een ‘nieuw’ leven op te bouwen. Hoeveel ik ook van reizen hou, mijn hoofd staat daar nu niet naar. Ons huis op orde, nieuwe start maken wat en waar we ook terecht gaan komen, is waar ik mij druk om maak.
Een dagje zeilen of een paar keer naar de Nederlandse kust tijdens de hittegolf geeft mij een vrij vakantiegevoel. Heerlijk alle strandtaferelen van achter mijn zonnebril bestuderen. De volledige garage inhoud wordt meegenomen naar het strand, bolderkarren gevuld met speelgoed inclusief de hele supermarktvoorraad. Oma op leeftijd die in haar rollator aan de vloedlijn geniet van de rollende golven over haar bleke voeten, de man van middelbare leeftijd die in een iets te klein speedo broekje (ze bestaan echt nog!) zonder zijn blik van de kruiswoordpuzzel af te dwalen een bifi worstje in zijn mond propt.
In KL bereikt het kwik elke dag temperaturen van 30-35 graden. Nu in Nederland ervaar ik weer het enorme verschil in warmte, maar vooral in zonkracht. Dit is Nederland 10x zo sterk, ik voel het branden. Waar Maleisiërs met wetsuit inclusief hoofddoek de zee in gaan, kijk ik met verbazing naar de reflecterende witte kinderlijfjes aan de kustlijn. Net als mijn mondkapje is mijn UV shirt een standaard item in mijn strandtas. De mosquito spray die naast de zonnebrand ligt heb ik gelukkig voorlopig niet nodig. In Nederland heb ik geen zorgen over rondvliegende dengue muggen, er zijn überhaupt geen muggen te bekennen.

Container vol herinnering
Op een warme zomerse ochtend staat de container in de straat. Bij het openen van de deuren kijken we elkaar aan en denken hetzelfde. Hadden we zoveel dozen? In KL leek het niet veel, was het ook niet veel volgens de verhuizers. Ik denk alleen maar: Kom maar op, laten we ons andere leven uit de verhuisdozen halen. Als een malloot sta ik in de woonkamer en keuken dozen te sorteren en uit te pakken. Stiekem vind ik verhuizen heel leuk, elke doos is een kleine verrassing met een verhaal, een herinnering. De Maleisische manier van inpakken met 3 lagen papier draagt zeker bij aan het verrassingselement. Waar in KL acht mannen als een wervelwind binnenkwamen, staan er nu 2 slungelige studenten op de stoep ‘Is de opperman er al?’ Huh? De twee professionele verhuizers arriveren gelukkig snel daarna en weten precies waar te beginnen. Verhuizing is tenslotte een beroep. De jongens geven aan wat er op de doos staat en dan weten wij naar welke kamer het moet. ‘Dit is Gupa, oh hier staat ook weer Gupa op’, na de derde keer uitleggen dat dit de naam van Maleisische verhuismanager is die zijn handtekening ook op de dozen moest zetten en dat er toch echt ‘living room’ op staat, kunnen we vaart maken. Ook tijdens de verhuizing moet ik mijn Aziatische bril even afzetten. In plaats van netjes schoenen uitdoen, banjert iedereen met zijn grote safety schoenen binnen. Nu zijn blote kakkies ook niet even fijn, maar je huis blijft wel schoon.

Reuring, regelmaat en door
Ik heb mezelf altijd voorgehouden zodra de container geleegd is, Mees naar school gaat we kunnen beginnen met ons ‘normale leven’ in Nederland. Huisje – boompje – beestje. Mees neemt dit vrij letterlijk. ‘Mam, mag ik een ‘pet’, ik wil graag een gekko’.
In mijn achterhoofd hoor ik het stemmetje van de doorgewinterde expat ‘Zorg dat je structuur krijgt, dat gaat helpen’. De 2e schoolweek is van start. De eerste play dates en hockeytraining zijn gepland. Ik zit op een vertrouwde plek bij het koffietentje, cappuccino binnen handbereik, laptop opengeklapt nieuw plannen te maken. Hoe het zal gaan? In ieder geval weer out of my comfort zone en in het diepe springen.

#endoor | #thuis | #nieuwestart