Begin van de week

Vandaag is het Blue Monday, de naam voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar. Al valt dat vanuit een warm en zonnig KL erg mee. De maandag was voor mij, net als nog steeds voor velen van jullie, de 1e werkdag van de week. En nu? Nu is het ‘gewoon’ maandag, de eerste schooldag voor Mees. Of zoals ik een verstokte ‘expatwife’ heb horen zeggen ‘My week starts with mojito Monday’ (gevolgd door tequila Tuesday, wine Wednseday, thirsty Thursday en vul de rest van de week maar in). Hoe erg treurig is dat dan!
Doe mij maar een magical, magnificent Monday of maak er iets moois van maandag. Dit klinkt al positiever en sluit ook lekker aan bij de Happy Friday die ze hier vol overgave iedereen op school toewensen. De school straalt sowieso positiviteit uit, dat veel internationale feestdagen uitgebreid worden gevierd is inmiddels bekend, maar zelfs van de eerste rapporten wordt een feestje gemaakt.

Learning Celebration
Ik had geen idee wat te verwachten bij het lezen van de email over de ‘Learning Celebration’. Navraag bij de ‘klassenouder’ werd mij al snel duidelijk dat dit belangrijk zou zijn voor Mees en ons als ouders.
Vol spanning wachten alle ouders op het ‘kleuter schoolplein’. De eerste kinderen nemen plaats op de picknicktafels, de andere kinderen gaan op de bankjes er omheen zitten. We worden welkom geheten door één van de juffen en daarna zingen de kinderen uit volle borst het ingestudeerde liedje (‘we are making new friends, it makes us stronger….’) inclusief de bijbehorende uitbeeldingen. Ergens aan de zijkant zie ik een jochie twijfelend om zich heen kijken en zachtjes mee mompelen om aan het einde nog even goed in te zetten.

Na deze vocale start is het tijd voor de rondleiding door de kinderen zelf. Mees komt enthousiast naar ons toe gerend met in zijn hand een klembord met instructie. De plaatjes laten alle onderdelen zien waar hij ons over kan vertellen. En wat wijst Mees het eerste aan? ‘Recess’ de speeltuin, buitenspelen, rennen, ontdekken heeft duidelijk zijn voorkeur. Hij doet ook graag nog even voor hoe het klimtoestel en de glijbaan werkt. ‘Oh en hier hebben we cooking class’.  1x in de zoveel tijd mogen de kinderen iets koken en hiervoor is een speciale kookruimte ingericht met alle luxe voorzieningen. Kijkend op zijn lijstje zegt Mees ‘Ik heb de ‘garden’ nog niet laten zien, maar het is nog niet helemaal af’.  Ik kijk naar een grote ovalen ton met aarde waar een paar groene plantjes en sprietjes uitsteken en een verdwaald klein harkje verstopt ligt tussen de aarde. Die groene vingers heeft hij niet van mij….

Dan vindt Mees het tijd om zijn klas te laten zien. De leeshoek, knutselhoek, constructiehoek, de fotowand met foto’s van family&friends en de plek waar ze de dag starten. Hier staan geen stoelen in een kring, maar een gezellig huiselijk kleed ligt op de grond. Mees laat zijn tekenmap zien van tekening die klaar zijn of nog afgemaakt moeten worden. ‘Kijk dit zijn papa, mama en Mees op de torens’ zegt hij wijzend naar zijn tekening. Sinds we hier wonen zijn de Petronas Towers tekenen zijn favoriet. ‘En hier is mijn iPad, ik laat het je wel zien’. En daar gaan die vliegensvlugge vingertjes ‘swipend’ over het scherm. In Nederland was het ook gebruikelijk dat er 2 a 3 iPads in de klas waren die de kinderen mochten gebruiken. Hier heeft dus iedere leerling een eigen iPad. Niet alleen om Engels te leren, woorden te schrijven, rekenen te oefenen of educatieve spelletjes te doen. Ook mogen ze foto’s maken die ze dan zelf uploaden naar de het systeem waar wij dit kunnen inzien.

Op de achtergrond wordt de ‘clean-up song’ gedraaid en is het tijd om afscheid te nemen. Alle ouders geven hun kroost nog een dikke knuffel en meester Chris achterlatend met minstens vijf huilende kleuters die allemaal met hun ouders mee willen. Mees klampt zich ook aan mij vast. ‘Mam, ik wil dat je blijft’. Mijn antwoord dat ik vanmiddag help met de zwemles heeft totaal geen effect. ‘Nee, ik wil NU met je mee, Ik wil mijn beertjes…’. De ‘celebration’ eindigde voor heel even in een huilfestijn.

Een week later ontvangen we Mees zijn 1e echte acht pagina’s tellende rapport. De 1e schoolweek was ik nogal naïef (of noem het blond) en in de veronderstelling dat Mees één leraar heeft, net zoals in Nederland. ‘Nee mam, ik heb toch nog een heleboel andere meesters en juffen zoals voor Spanish, PE, Music, Art en Swimming’. Het was niet één rapport, maar meerdere uitgebreide persoonlijke verhalen van al zijn juffen en meesters. Net als elke ouder ben ik blij dat het goed gaat, maar vooral trots. Dit jochie fixt het toch ook maar even. Dus…een hele goede reden voor een klein feestje. Doe jij dat ook vandaag? Maak er een mooie maandag van!

#magicmonday | #expatkid | #mooiemaandag