On our way
Op een regenachtige donkere donderdagavond staan we weer op Schiphol bepakt en bezakt met onze koffers voor de incheckbalie. Na mooie weken in het koude Nederland is het tijd om weer naar huis te gaan. Naar het zonnige, warme KL.
Van te voren had iedereen mij gewaarschuwd, je komt vermoeider terug dan je heengaat. Gelukkig valt dit nog wel mee. Er stroomt weer te veel energie door mijn lijf en sta te stuiteren na deze weken 🙄. Al moet ik nog wel een hardnekkige jetlag zien weg te krijgen de komende dagen.
Wat mis je daar in KL?
Het is heel gek, maar dit is één van de meest gestelde vragen naast ‘Hoe gaat het met je?’. Eigenlijk heb ik niet echt iets wat ik heel erg mis, behalve mijn familie en vrienden die ik af en toe even een knuffel wil geven, elkaar aankijken en stevig vastpakken, dat is wat ik mis. Voor de rest eigenlijk niets. Het merendeel is wel te koop in wat voor vorm dan ook en mis ik niets echt. En toch kon ik mij verheugen op de Nederlandse dingen. In mijn geval voornamelijk ‘eten’, is dat heel raar??
- Broodje kroket
Na een uitwaai sessie op het Hollandse strand in de frisse wind (kan je ook opeens behoefte aan hebben) bestel ik zonder verder op de kaart te kijken een broodje kroket voor de lunch. Degenen die mij goed kennen zullen verbaasd zijn, ik die altijd een salade, pokébowl, gegrilde groente of soms een ciabatta mozzarella bestel, nu een kroketje? - Stroopwafel
Bij de geur alleen al en het zien van een warme stroopwafel de drang hebben om deze te zoete Hollandse lekkernij in mijn mond te proppen. Toerist in eigen land gaat mij heel goed af. - Filet americain
Ik ben absoluut geen carnivoor. Met een stuk vlees doe je mij ook niet echt een groot plezier. De eerste dag dat ik bij de slager sta voor de (kerst)boodschappen kan ik mijzelf alleen niet inhouden om een extra bak filet americain mee te nemen. Een te klein crackertje met een berg filet americain is nog steeds een guilty pleasure. - Kaas
Uiteraard met een klein kaasmonster in huis mag de kilo verse kaas van de kaasboer niet ontbreken. En dan vooral het eerste stuk afsnijden en helemaal opeten. Heerlijk! - Oliebol
Met oud&nieuw steek ik net even die extra oliebol (zonder krenten!) met veel poedersuiker achter mijn kiezen. - Chocolade
De regenboog van Tony repen in het winkelschap kan ik niet voorbij lopen zonder er één, twee of drie te kopen…(chocolate is something girls just need)
Gevuld koffertje
Als je andere expats spreekt hoor je gelijk. ‘Oh wij hebben altijd een bijna lege koffer bij ons om spullen uit Nederland mee terug te nemen’. Rare lui die Hollanders….
Wat is dat toch die drang naar Hollandse producten. Lichte vorm van heimwee? Gevoel van gezelligheid creëeren? Het verlangen naar…? Wat het ook is, ik doe er vol overgave net zo hard aan mee.
Het is helemaal niet raar om iets vanuit je thuisland mee te nemen. Vanuit school is er zelfs een document ‘What to bring to KL from your home country’ in omloop. Hierin staan onder andere adviezen voor etenswaren, kleding, schoeisel etc.
Onze koffers heb ik ook gevuld met een paar Hollandse producten. ‘Mam, ik wil graag appelstroop op mijn boterham’ zei Mees de eerste weken dat we in KL waren. Heel naïef zei ik nog ‘Oh die gaan we wel vinden in KL’. Nu bijna 6 maanden later zit er dus een blik appelstroop in mijn koffer voor meneer Mees samen met een paar tubes kindertandpasta.
‘Mam, wat is dit?? Bah echt heel vies’ riep Mees bijna kokhalzend uit tijdens zijn tandenpoetssessie met Maleisische kindertandpasta. Deze keer had ik niet van te voren geproefd en ook niet goed op de verpakking gekeken. Hoe verzin je het tandpasta met aardbeien smaak? Sinaasappel of blauwe bessensmaak maakt het er ook niet beter op.
Hagelslag ‘You eat chocolate sprinkles for breakfast?’, drop en stroopwafels doen het altijd goed in het buitenland. Of de kinderen uit Mees zijn klas hier ook zo overdenken is nog even afwachten.
Gouden doosje
Naast de koffers gevuld met Hollandse lekkernijen, kleding, ontvangen cadeautjes, neem ik een dierbaar goudgerand doosje mee vol momenten van de afgelopen weken. En soms, heel soms gaat dit kostbare doosje even open. Zoals nu, ik zit buiten op de bank met een goed glas wijn, comte kaas in mijn hamsterwang en de laatste zonnestralen voel ik op mijn gezicht branden. Tegelijkertijd verschijnt er een grote glimlach denkend aan die momenten uit het dierbare doosje. Het voelt goed, goud en vertrouwd.
#goudenvertrouwd | #thuis |#KLlife
Hallo Marije ,wat een leuk bericht over jullie terugkomst in K.L. Ik heb hier erg van genoten!
Dikke kus opa peter.
LikeLike