‘Doen we nog een rondje?’

Of ‘doen we er nog ééntje?’ Zodra iemand dat voorstelt weet ik al hoe laat het. Dit is hét beslismoment voor de rest van de avond. Ga je mee onbezonnen de avond beleven of ben je Sjaak afhaak. Aangezien ik op deze momenten redelijk makkelijk ben over te halen, ben ik niet zo snel de Sjaak. Ja de volgende ochtend…
De zin ‘doen we nog een rondje’ heeft nu ook een andere betekenis gekregen. Deze weken in Nederland staan in het teken van diverse rondjes familie, vrienden, oud collega’s, sporten en ook nieuwe ontmoetingen. Op dit moment doe ik niets liever dan in mijn beamer heel Nederland door crossen en meebleren met de muziek die uit de radio knalt.

Rondje Breda
De eerste dagen liep ik nog iets onwennig rond. ‘Stond dit er altijd al? Oh een nieuwe winkel, grappig reclamebord, mooie gevels en versierde straten.’ Het kan ook aan mijn jetlag liggen waar ik een driedubbel abonnement op schijn te hebben. En dan loop ik de Grote Markt op. In mijn blikveld de grote kerk waarvan de kerkklokken luid klinken, de marktkooplui met bulderende stem de aanbieding van de week aanprijzen en mijn pad wordt gekruist door de zwerver van Breda met zijn lange vette haren en nog altijd een bungelend plastic tasje in zijn hand. Al snel volg ik mijn vaste routine. Het rondje boodschappen – slager – bakker – de markt. Even bijkletsen over de dagelijkse beslommeringen in Nederland en KL. Alleen de koffie ontbreekt nog.

Rondje koffie
Bij de Chocolate Company heb ik ontelbare rondjes koffie gedaan. Dit was jaren mijn vaste stek op mijn vrije dinsdagochtend vanaf 10:00 uur. Na de les peuterzwemmen wist ik niet hoe snel ik naar de stad moest rijden voor een kop dampende koffie. Oh, wat peuterzwemmen is? Samen met andere moeders en hun kroost sta je in een te koud zwembad ‘nee, het is echt verwarmd’ spelletjes te doen, de 1e zwembewegingen te oefenen en als het een hele gekke dag is ook nog kleuterliedjes te zingen. (wie dit heeft verzonnen…) Na deze ochtenden had ik wel een dubbele cappuccino verdiend!
Ook naderhand bleef ik rondjes koffie doen, voor de gezelligheid, de start van het weekend of om bij te kletsen met vriendinnen. Mees vraagt nog steeds geregeld: ‘Mam, wanneer gaan we weer naar het koffiestadje?’  Van wie zou hij het hebben?

Rondje Mastbos
Wat heb ik afgezien in het Mastbos tijdens mijn trainingen voor de marathon van New York in 2017. Heel wat voetstappen heb ik achtergelaten in dit bos. En nu kon ik niet wachten een paar nieuwe voetafdrukken er bij te plaatsen. Mijn vertrouwde rondje hardlopen in de Hollandse frisse lucht in plaats van de warme luchtstromen van KL waar het zweet na een paar honderd meter al van je lijf afdruipt.
Het eerste deel ren ik door het bos, een klein stukje over het fietspad, waar ik vriendelijk word begroet door een man met pompoenmuts die lachend zijn duim opsteekt, en daarna met het zonnetje op mijn gezicht langs het Markdal. De ooievaar die met zijn lange rode stelten weer in het veld staat, even opkijkt en knikt als een soort ‘Hallo, leuk dat je er weer even bent’. Op dat moment kan je mij geen groter plezier doen dan een rondje hardlopen.

Rondje Amsterdam
Ook al vertoef ik in het gezellige Brabant een rondje Amsterdam mag écht niet ontbreken. Het recept is vrij simpel. Zet twee 40+ something vriendinnen bij elkaar, begin in een goed restaurant en eindig in een club of (karaoke)bar voor een laatste rondje. ‘Geef mij maar Amsterdam…’

Mijn rondje Nederland is nog niet ten einde. Het laatste rondje ‘Say Hi – Goodbye’ met lunch en koffiedates staat gepland. Met onwaarschijnlijke rondetijden en vol enthousiasme verheug ik me op de komende dagen. ‘Doen we nog een rondje?’

#rondjeNL | #thuis |#doenwenogeenrondje