Nog 1 dag en dan gaat het schoolcircus echt van start. Heerlijk! Deze loedermoeder kijkt er naar uit, even niet meer voor animatieteam spelen zoals de afgelopen 6 weken en ‘back to a normal life’. Wat dat ook mogen zijn in KL.
De perfectionist in mij wil alles zo goed mogelijk regelen en Mees voorbereiden. Alleen waarop? Ik heb zelf geen idee, maar dan ook werkelijk TOTAAL geen idee (klinkt wel erg blond…) wat te verwachten en hoe het zal gaan. Ja, ik ren nog steeds als een idioot rondjes buiten mijn comfortzone.

Gelukkig, 1 ding weet ik wel zeker: Mees gaat een schooluniform dragen.
Dit is een nieuw fenomeen voor ons, waar het in veel andere landen heel gebruikelijk is. Nu zijn de meningen over het dragen van een schooluniform verdeeld. Aan de ene kant wordt gezegd dat kinderen geen afleiding en stress ervaren om indruk te maken ‘dress to impress’, aan de andere kant beperkt het de individualiteit en het vermogen om beslissingen voor zichzelf te nemen. Al denk ik dat dit laatste wel mee zal vallen met Mees gezien zijn eigen sterke willetje. (van wie zou hij het hebben…)

Helemaal zo gek nog niet
In Nederland heb ik wel eens gedacht aan het dragen van een schooluniform. Na de 1e paar weken school wilde Mees zijn blauwe jas niet meer aan. Met wat doorvragen kwam het hoge woord er uit. ‘Hij is stom en het is een babyjas’ dat had een jongetje uit zijn klas gezegd. Oh wat kunnen kinderen op jonge leeftijd al gemeen zijn, mijn moederhart stond heel even stil op het vriespunt. Hoe gaan we hier nu weer mee om flitste direct door mijn hoofd.
Vanaf dat moment werd elke nieuwe jas of paar schoenen een heel speciaal kledingstuk. Zijn oranje winterjas? oh, dat was een brandweerman jas (we zaten in de brandweerman Sam fase op dat moment). Zijn blauw/witte sneakers? nee joh, dat zijn politieschoenen of supersnelle renschoenen en hard dat die kunnen. Er waren ook nog speciale springschoenen in huis te vinden.

Nog een bijkomend voordeel van een schooluniform: geen kledingstrijd in de ochtend!
Oh heerlijk, ’s ochtends geen geruzie meer over wat aan te trekken. Ook Mees had zo zijn eigen ideeën over kleding. Vooral de eerste koude herfst/winter weken waren lastig. ‘Mam, ik wil korte mouwen vandaag en mag ik ook een korte broek?’ En dan bij een buitentemperatuur van 5 graden serieus een discussie aangaan met je zoon? ‘Kijk maar op de telefoon er staat een zonnetje bij vandaag, dus het kan best’ was zijn argument. En de strijd was begonnen! (voor 7 uur ’s ochtends) Alleen wist ik wie er ging winnen die ochtend.

Ik heb Mees voorbereid dat hij een schooluniform krijgt net als alle andere kinderen. Enthousiast riep ik ‘Kijk, een mooi geel t-shirt met donkerblauwe korte broek’ zoals op de filmpjes en foto’s van school is te zien. Als ik iets spuuglelijk vind is het wel de kleur geel (behalve voor de zon dan), maar dat laat ik natuurlijk niet blijken. Laat ik me vasthouden aan het idee dat geel staat voor optimisme en energie, dan ziet geel er al een stuk beter uit.

Gelukkig kwam ik bij de schooluniform shop tot de ontdekking dat dit jaar voor de kleur blauw is gekozen voor alle leerlingen. (goede voorbereiding ook…) Fijn! blauw past toch iets meer bij mij, uh Mees.

Niet zo maar een uniform
Nou niet denken dat het ‘gewoon’ een schooluniform is, er zijn zeker wel richtlijnen voor de (korte) broeken en rokken:

• must reach the fingertips when the student’s arms are hanging freely
• must be navy blue
• must be plain with no logo (e.g. Nike swoosh, team emblem, etc.)
• must be a cotton type casual style material (not denim, lycra, etc.)
• must have a hem, and be rip and stain free (gezien sommige bijzondere mode uitspattingen, heel begrijpelijk)

Ook het schoeisel moet veilig en netjes zijn:

• Closed shoes, sneakers or sandals with backstraps.
• No flip flops allowed. (toch jammer; ‘ life is better in flipflops’)
• “Crocs” are not allowed for safety reasons. (deze snap ik HEEL goed en niet alleen voor safety reasons, ze zouden verboden moeten worden!)

Een schooluniform is helemaal zo gek nog niet.
#schooluniform #blauw