Klaar voor de start
Het is maandagochtend alsof een normale schooldag begint volgen we onze ochtendroutine, aankleden, ontbijten, tandenpoetsen. Samen zitten we netjes aangekleed aan tafel voor de online schooldag. Althans Mees, ik zit er naast in mijn bezwete sport outfit met klotsende oksels van lichtelijke stress.
De avond er voor was ik nog zo helder om de school laptop op te laden, dan kunnen we direct starten. Dacht ik… ‘oh maar ik hoef nooit in te loggen, dit scherm ken ik niet’ hoor ik naast mij. Uiteindelijk ingelogd, daar gaan we. Benieuwd naar wat ons te wachten staat. Mijn referentie is alleen de homeschooling in KL tijdens de haze periode en de lockdown sinds maart, waar we zelfs niet meer naar school terug zijn gegaan. Ligt mijn verwachting te hoog of is het wennen aan nieuwe systemen en vormen van lesgeven?

Het is een kakofonie van kinderen, vol enthousiasme wordt de chatfunctie gebruikt, nog snel speelafspraakjes gemaakt voor na schooltijd of er wordt elkaar uitgelegd hoe je de achtergrond kan wijzigen. De normale schoolplanning wordt zoveel mogelijk aanhouden en af en toe hoor ik Vivaldi uit de speakers of gevolgd door de nieuwste song van Just Dance waar enthousiast op gereageerd wordt. (overduidelijk mis ik hier iets…).

Schuilt er een leraar in jou?
Na een week online les krijg ik ongetwijfeld de stempel ongeschikt. De feeërieke fee en helse heks liggen dicht bij elkaar. Verschrikt kijk ik Mees aan ‘Staat het geluid aan?’ Pff mijn uitspatting galmde niet door de klas of door de huiskamers. Man, mijn geduld wordt op de proef gesteld, ‘Oh kijk daar buiten, hey wat is dat voor geluid?, ik ga even iets checken’, zijn lange benen wiebelen boven de grond of hangen over de rugleuning van zijn stoel, elke 5 minuten valt er wel een keer een potlood op de grond. We hebben de concentratie van een goudvis vandaag!
‘Nee, eerst een regel overslaan, dat zegt de juf altijd!’, ‘Ik weet dat en jij niet, kijk dat staat er toch!’. ‘Yay!, Mees het is recess!’. Waar we in KL niet wisten hoe snel we in het zwembad moesten plonsen, gaan we tegenwoordig een rondje fietsen of naar het bos in onze dikke winterjas. Een strak tijdsschema aanhouden lukt niet altijd, waar is dat Brabants kwartiertje gebleven? Begon de les al om 13:00 uur? Oeps iets te laat. ‘Mees, eet je boterham, maar even achter je laptop’. ‘Mam, dat mag niet van de juf’. Nou, van deze juf wel.

Respect voor de leraren om de kinderen in het gareel te houden. En ook de ouders thuis met fulltime banen. Nu heb ik het voordeel dat ik op dit moment nog ‘stay-at-home-mum’ ben en Mees kan begeleiden. ‘En dan ga je lekker zelf aan de slag’ zegt de juf, ‘Ja, met mama!’ hoor ik naast mij. Bij rekenen en science veert Mees op en gaat vol enthousiasme aan de slag, zodra het onderdeel taal & spelling begint ebt de fonkeling in zijn ogen weg als sneeuw voor de zon. Meneer uitstelgedrag en onderzekerheid komen naar boven. ‘Mam, wil je mij helpen met taal, ik vind Nederlands nog best wel moeilijk’. Tijdens een dictee zie ik een ‘a’ in zijn schrift verschijnen. ‘Het is de Nederlandse ‘e’, hoor ik mezelf tegen Mees zeggen.

Homeschooling heeft ook het voordeel dat je meer meekrijgt van de lessen, onderwerpen etc. wat bij mij fronsende wenkbrauwen oplevert. Misschien werp ik net een blik op de verkeerde tekst? In ieder geval is mijn nieuwsgierigheid gewekt naar de volgende les. Naast het gekibbel levert het ook mooie gesprekken op. ‘Mam, waarom ben je op zoek naar werk, je heb toch al een baan?’. ‘Oh ja?’. ‘Ja, je hebt toch een boek geschreven?‘. ‘Zal ik dan nog een boek schrijven?’. ‘Ja natuurlijk deel 2 en deel 3’.

Nog even?
De eerste week homeschooling zijn we goed doorgekomen. Het is weer maandagochtend, de koffie voorraad is aangevuld, laptop opgeladen, schriften en boeken liggen klaar. We zitten paraat voor weer een week ‘gezelligheid’ aan de eettafel.

#homeschooling | #keepsmiling | #endoor