Waar vind je een perfecte poets?
Het schoonmaakgen hebben wij niet in de familie zitten. Nou niet meteen denken dat ik uit een huize Floddertje kom. Er waren alleen andere leukere dingen te doen, bovendien werkte mijn mam veel (ja, ik was zo’n sleutelkind). En op een bepaald moment hadden wij de luxe van een hulp in de huishouding, waar ik overigens als kind een haat/liefde verhouding mee had. Oh als ze weer mijn barbies had schoongemaakt en verkeerd had teruggezet. Hoezo tikkie perfectionistisch…

We deden heus ook wel wat zelf, wij waren zo’n gezin zonder afwasmachine. Mijn zus en ik waren de afwassers thuis. In plaats van de gezellige social talks tijdens het afwassen, bestond ons afwasritueel uit onenigheid wie mocht afwassen en wie afdrogen. Op een gegeven moment hadden we een soort regel dat diegene die afwast ook het fornuis en de keuken schoonmaakt. Geen idee wie dit belachelijke voorstel ooit heeft gedaan, waarschijnlijk ikzelf… Om bonje te voorkomen hadden we onderling een verdeling in dagen gemaakt. Was het een ‘even dag’, dan was ik de afwasser en op ‘oneven dagen’ was mijn zus aan de beurt. Ons kleine zusje deed niet mee en zodra zij groot genoeg was om ingepland te worden, stond er ineens een afwasmachine.

Schoon huis – opgeruimd hoofd
Een schoon huis geeft mij ook een opgeruimd hoofd. Mijn gedachten kunnen nogal eens van links naar rechts gaan (hey, is dat niet een nummer van de Snollebollekes?). Met een rommel huis begint mijn hoofd namelijk langzamerhand op een attractiepark op 2e Paasdag te lijken.
Helaas woon ik samen met twee stuiterballen die overal sporen achterlaten en heilig geloven in kabouters die alles opruimen.  Als ik weer eens apenkooiend door het huis moet, struikel over de spullen op de trap (wie kent dit niet?), vergeet wat ik één minuut geleden moest doen, dan is dit het teken voor een opruimsessie.

Ik kan fanatiek poetsen (zou je misschien niet denken) zo erg dat de kranen en tegels teruglachen, daar kan ik dus ook blij van worden. Alleen… ik vind het vaak  zo zonde van mijn tijd. In Nederland hadden wij de luxe om te beschikken over een legertje top Poolse poetsen die als een wervelwind door het huis gaan. Heerlijk! Huishouden is totaal niet mijn sterkte kant (zie ‘stomlijstje’). Ik geef ook eerlijk toe, de was vind ik ook lastig. Oh, net dat ene nieuwe lichte jurkje bij een gekleurde was gegooid of een blouse als formaat poppentruitje uit de wasmachine halen, die ik er toch echt als maatje 36 heb ingestopt.

Hoe vind je hier in KL een goede poets?
Eerlijk is eerlijk, deze credits moet ik toch aan mijn man DJ geven. Viavia had ik al wel begrepen dat de Filipijnse dames de beste zijn. Laat onze ‘Mary the maid’ nou net Filipijnse roots hebben, iets te chubby zijn, een voortand missen, licht geurend naar knoflook, vriendelijk is en goed Engels spreekt. Totaal geen Tippi Wan type, dat zit vast goed.
Een maid die bij jou in huis woont is hier heel normaal (al vind ik ‘live-in’ help iets vriendelijker klinken) . We hebben er zelfs een ‘hokje’ voor in huis, een kamer zou ik het niet willen noemen, die ook nog op slot kan vanaf de buitenkant. Hoezo ga je iemand opsluiten? Mary woont niet bij ons, maar komt 2x in de week om het huis schoon te maken en te strijken. Je eigen strijkpaleis aan huis, hoe luxe. En geen grap strijkpaleizen bestaan echt, ook in Nederland! Ik voel me redelijk bezwaard dat ik thuis ben en zij zo vaak komt om schoon te maken en helemaal als ze je aanspreekt met Ma’ am. ‘Ma’am, I did your wash, iron and changed the sheets’ etc….en hup daar gaat ze met de gestreken was, het ligt zo weer in onze kast. Dus we hebben toch kabouters die alles opruimen.

Om ons heen zien we heel veel expats die een ‘live-in’ help hebben van maandag tot en met vrijdag. Vaak hoor ik: ‘Oh ik wilde het in het begin ook niet, maar nu ik er aan gewend ben, kan ik niet zonder’. Ideaal, ze doet alles, schoonmaken, strijken, koken en oppassen. Het idee dat iemand continue bij je in huis woont en rondloopt, oh nee, dat is niks voor mij. Net op het moment dat je huppelend in je string iets uit de kast haalt, er gevraagd wordt hoe je je ontbijt wil hebben. Hiervoor ben ik nog te Hollands, doe ik het graag zelf, ben ik op mijn privacy gesteld en nog niet helemaal aan het Aziatische leven gewend. Maar wie weet dat ik er over een half jaar heel anders over denk…

#marythemaid | #tidyroomtidymind